خودروهای بدون راننده
خودروهای بدون راننده، که به عنوان خودروهای خودمختار نیز شناخته میشوند، پیشرفتی انقلابی در فناوری حمل و نقل محسوب میگردند. این خودروها از ترکیبی پیشرفته از حسگرها، دوربینها، سیستمهای راداری و هوش مصنوعی به منظور حرکت در سطح جادهها بدون دخالت انسان استفاده میکنند. سیستم اصلی شامل حسگرهای لیدار است که نقشههای سهبعدی دقیقی از محیط اطراف خودرو ایجاد میکنند، در حالی که دوربینهای متعدد دادههای تصویری در زمان واقعی را برای تشخیص موانع و علائم ترافیکی فراهم میکنند. کامپیوتر مرکزی خودرو این اطلاعات را با استفاده از الگوریتمهای پیشرفته پردازش کرده و در عرض چند صدم ثانیه تصمیماتی در مورد فرمان، شتاب و ترمز را اتخاذ میکند. این خودروها مجهز به سیستمهای GPS و نقشهبرداری هستند که امکان ناوبری دقیق و برنامهریزی مسیر را فراهم میکنند. فناوری به کار رفته شامل سیستمهای ایمنی اضافی است که امکان استفاده از پشتیبانهای متعدد برای عملکردهای حیاتی را فراهم میکند. در حال حاضر، خودروهای بدون راننده در حال آزمایش و به کارگیری در کاربردهای مختلفی از جمله حمل و نقل شخصی، خدمات تحویل کالا و حمل و نقل عمومی هستند. این خودروها با سطوح مختلفی از خودمختاری عمل میکنند که از کمکهای اولیه به راننده تا اتوماسیون کامل متغیر است. خودروها قادر به حفظ فاصله ایمن از دیگر خودروها، تغییر خطوط در صورت لزوم و پاسخگویی به علائم ترافیکی و شرایط جاده هستند. قابلیتهای یادگیری ماشین پیشرفته به این خودروها این امکان را میدهد که به طور مداوم عملکرد خود را با یادگیری از هر تجربه رانندگی بهبود دهند، به گونهای که با گذشت زمان قابلیت اطمینان و کارایی آنها افزایش یابد.